Дзяржаўны сцяг Рэспублікі Беларусь Дзяржаўны сцяг Рэспублікі Беларусь з'яўляецца сімвалам дзяржаўнага суверэнітэту Рэспублікі Беларусь, уяўляе сабой прамавугольнае палотнішча, якое складаецца з дзвюх гарызантальна размешчаных каляровых палос: верхняй – чырвонага колеру ў 2/3 шырыні сцяга і ніжняй – зялёнага колеру ў 1/3. Каля дрэўка вертыкальна размешчаны беларускі нацыянальны арнамент чырвонага колеру на белым полі, які складае 1/9 даўжыні сцяга. Суадносіны шырыні сцяга і яго даўжыні – 1:2. Сцяг мацуецца на дрэўку (флагштоку), якое афарбоўваецца ў залацісты (охра) колер. Дзяржаўны сцяг пастаянна падняты на будынках органаў улады і некаторых дзяржаўных устаноў, устанаўліваецца ў службовых кабінетах кіраўнікоў гэтых органаў (устаноў), у школах, на выбарчых участках, вывешваецца ў час розных урачыстых мерапрыемстваў. Пры адначасовым падняцці або ўстанаўленні Дзяржаўнага сцяга Рэспублікі Беларусь і сцяга іншай дзяржавы Дзяржаўны сцяг Рэспублікі Беларусь павінен быць падняты або ўстаноўлены з правага боку, а сцяг іншай дзяржавы – з левага, калі стаць тварам да іх. Грамадзяне могуць вывешваць Дзяржаўны сцяг як унутры, так і звонку памяшканняў у час народных, працоўных, сямейных свят і ў іншыя памятныя дні. Пры гэтым абавязковай умовай з'яўляецца захаванне павагі да Дзяржаўнага сцяга як сімвала дзяржавы. Дзяржаўны сцяг Рэспублікі Беларусь, выраблены ў настольным варыянце, можа быць устаноўлены ў памяшканнях, якія выкарыстоўваюцца арганізацыямі і грамадзянамі Рэспублікі Беларусь. 

Дзяржаўны герб Рэспублікі Беларусь Дзяржаўны герб Рэспублікі Беларусь з'яўляецца сімвалам дзяржаўнага суверэнітэту Рэспублікі Беларусь. Ён уяўляе сабой размешчаны ў сярэбраным полі залаты контур Дзяржаўнай граніцы Рэспублікі Беларусь, накладзены на залатыя прамяні ўзыходзячага над зямным шарам сонца. Уверсе поля знаходзіцца пяціканцовая чырвоная зорка. Герб абрамлены вянком з залатых каласоў, пераплеценых справа кветкамі канюшыны, злева – кветкамі лёну. Вянок тройчы перавіты з кожнага боку чырвона-зялёнай стужкай, у сярэдняй частцы якой у аснове Дзяржаўнага герба Рэспублікі Беларусь у два радкі напісаны золатам словы "Рэспубліка Беларусь". Выява Дзяржаўнага герба размяшчаецца на будынках органаў улады і шэрагу дзяржаўных устаноў, унутры службовых кабінетаў іх кіраўнікоў, а таксама на пячатках гэтых органаў, на манетах, пашпартах грамадзян Рэспублікі Беларусь. У адрозненне ад Дзяржаўнага сцяга, Дзяржаўны герб мае больш афіцыйнае значэнне, таму не прадугледжваецца магчымасць яго свабоднага выкарыстання грамадзянамі. У прыватнасці, забараняецца яго размяшчэнне на візітных картках асоб, якія не з'яўляюцца дзяржаўнымі служачымі. Пры адначасовым размяшчэнні Дзяржаўнага герба Рэспублікі Беларусь і герба адміністрацыйна-тэрытарыяльнай адзінкі або тэрытарыяльнай адзінкі Рэспублікі Беларусь Дзяржаўны герб Рэспублікі Беларусь павінен размяшчацца з левага боку ад іншага герба, калі стаць тварам да іх. Пры адначасовым размяшчэнні няцотнай колькасці гербаў Дзяржаўны герб Рэспублікі Беларусь павінен размяшчацца ў цэнтры, а пры размяшчэнні цотнай колькасці гербаў (больш за два) – злева ад цэнтра. 

Дзяржаўны гімн Рэспублікі Беларусь

Дзяржаўны гімн Рэспублікі Беларусь уяўляе сабой музычна-паэтычны твор, што выконваецца ва ўрачыстых выпадках, пералік якіх замацоўваецца ў заканадаўстве. Дзяржаўны гімн мае сваіх аўтараў: музыку да яго напісаў беларускі кампазітар Н. Ф. Сакалоўскі, а словы – беларускія паэты М. М. Клімковіч і У. І. Карызна.

Мы, беларусы – мірныя людзі,

Сэрцам адданыя роднай зямлі,

Шчыра сябруем, сілы гартуем

Мы ў працавітай, вольнай сям’і.

Слаўся, зямлі нашай светлае імя,

Слаўся, народаў братэрскі саюз!

Наша любімая маці-Радзіма,

Вечна жыві і квітней, Беларусь!

Разам з братамі мужна вякамі

Мы баранілі родны парог,

У бітвах за волю, бітвах за долю

Свой здабывалі сцяг перамог!

Слаўся, зямлі нашай светлае імя,

Слаўся, народаў братэрскі саюз!

Наша любімая маці-Радзіма,

Вечна жыві і квітней, Беларусь!

Дружба народаў – сіла народаў –

Наш запаветны, сонечны шлях.

Горда ж узвіся ў ясныя высі,

Сцяг пераможны – радасці сцяг!

Слаўся, зямлі нашай светлае імя,

Слаўся, народаў братэрскі саюз!

Наша любімая маці-Радзіма,

Вечна жыві і квітней, Беларусь!

Дзяржаўны гімн выконваецца ў пачатку і ў шэрагу выпадкаў на  заканчэнні важных дзяржаўных і грамадскіх падзей, у тым ліку пры ўступленні Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь на пасаду – пасля прынясення ім Прысягі. Грамадзяне могуць выконваць (праслухоўваць) Дзяржаўны гімн у час народных, працоўных, сямейных свят і іншых урачыстых мерапрыемстваў пры забеспячэнні неабходнай павагі да яго. У якасці знака выяўлення павагі да Дзяржаўнага гімна пры яго афіцыйным выкананні прысутныя слухаюць яго стоячы (мужчыны – без галаўных убораў, ваеннаслужачыя, іншыя асобы, для якіх прадугледжана нашэнне форменнага адзення, – у адпаведнасці з заканадаўствам). 

Дзяржаўныя святы, святочныя дні, памятныя і святочныя даты ўстанаўлівае Прэзідэнт Рэспублікі Беларусь.

Дзяржаўныя святы ўстанаўліваюцца ў азнаменаванне падзей, якія маюць асаблівае гістарычнае або грамадска-палітычнае значэнне для Рэспублікі Беларусь і аказалі істотны ўплыў на развіццё беларускай дзяржавы і грамадства.

Святочныя дні ўстанаўліваюцца ў азнаменаванне іншых падзей, прысвечаных традыцыйным датам, ушаноўванню работнікаў пэўнай прафесіі, галіны гаспадаркі або сферы дзейнасці і г.д.

Памятныя даты звязаны з іншымі гістарычнымі падзеямі ў жыцці дзяржавы і грамадства або традыцыйна адзначаюцца асобнымі катэгорыямі грамадзян.

Святочныя даты – гэта традыцыйна адзначаемыя значнай колькасцю грамадзян падзеі, якія не надзяляюцца ў Рэспубліцы Беларусь афіцыйным статусам дзяржаўнага свята, святочнага дня або памятнай даты.

Дзяржаўныя святы

Дзень Канстытуцыі – 15 сакавіка;

Дзень яднання народаў Беларусі і Расіі – 2 красавіка;

Дзень Перамогі – 9 мая;

Дзень Дзяржаўнага герба Рэспублікі Беларусь і Дзяржаўнага сцяга Рэспублікі Беларусь – другая нядзеля мая;

Дзень Незалежнасці Рэспублікі Беларусь (Дзень Рэспублікі) – 3 ліпеня;

Дзень народнага адзінства – 17 верасня.

Агульнарэспубліканскія святочныя дні

Новы год – 1 і 2 студзеня;

Дзень абаронцаў Айчыны і Узброеных Сіл Рэспублікі Беларусь – 23 лютага;

Дзень жанчын – 8 сакавіка;

Свята працы – 1 мая;

Дзень Кастрычніцкай рэвалюцыі – 7 лістапада.

Рэлігійныя святочныя дні

Нараджэнне Хрыстова (праваслаўнае Раство) – 7 студзеня;

Вялікдзень – па календары праваслаўнай і каталіцкай канфесій;

Радаўніца – па календары праваслаўнай канфесіі;

Дзень памяці – 2 лістапада;

Нараджэнне Хрыстова (каталіцкае Раство) – 25 снежня.

Iншыя святочныя дні

Дзень спажыўца – 15 сакавіка;

Дзень сям’і – 15 мая;

Дзень аховы навакольнага асяроддзя – 5 чэрвеня;

Дзень моладзі і студэнцтва – апошняя нядзеля чэрвеня;

Дзень ведаў – 1 верасня;

Дзень беларускага пісьменства – першая нядзеля верасня;

Дзень міру – трэці аўторак верасня;

Дзень пажылых людзей – 1 кастрычніка;

Дзень маці – 14 кастрычніка;

Дзень бацькi - 21 кастрычнiка;

Дзень інвалідаў – 3 снежня;

Дзень правоў чалавека – 10 снежня;

Дзень беларускага кіно – 17 снежня.

Памятныя даты

Дзень памяці воінаў-інтэрнацыяналістаў – 15 лютага;

Дзень чарнобыльскай трагедыі – 26 красавіка;

Дзень усенароднай памяці ахвяр Вялікай Айчыннай вайны – 22 чэрвеня.

https://president.gov.by/be/gosudarstvo/prazdniki#pam-daty-b 

Белару́скі нацыяна́льны касцю́м — комплексы адзення, абутку і аксесуараў, якія склаліся на працягу стагоддзяў для выкарыстання беларусамі ў штодзённым і святочным ужытку. Нацыянальны касцюм мае надзвычай высокую культурную каштоўнасць і з'яўляецца адным з этнічных атрыбутаў беларускага народа.

Нeaд’eмнaй, caмaбытнaй чacткaй нaцыянaльнaй кyльтypы Бeлapyci з’яўляeццa тpaдыцыйнae нapoднae aдзeннe. Янo нe тoлькi axoўвaлa чaлaвeкa aд нeпaгaдзi. У aдзeннi знaxoдзiлi aдлюcтpaвaннe пpaктычны вoпыт i эcтэтычныя iдэaлы нapoдa, дyxoўны cвeт людзeй. Кacцюм пepшacнa вызнaчae нaцыянaльнyю пpынaлeжнacць чaлaвeкa. Пa кaмпaзiцыйныx чacткax кacцюмa мoжнa дaвeдaццa, aдкyль чaлaвeк poдaм, якoe cямeйнae cтaнoвiшчa, yзpocт i poд зaняткaў.    

Нapoдны кacцюм – caмaбытны элeмeнт кyльтypы. Стыль i вoбpaз нapoднaгa кacцюмa фapмipaвaлicя нa пpaцягy cтaгoддзяў. Аcaблiвaй гapмaнiчнacцю i дacкaнaлacцю вызнaчaeццa жaнoчы кacцюм. Жaнoчae i дзявoчae aдзeннe cклaдaлacя з кaшyлi, бeзpyкaўкi, cпaднiцы, фapтyшкa i пoяca. Жaнoчыя кaшyлi тpaдыцыйнa шылicя з iльняныx ткaнiн. Сacтaўнoй чacткaй жaнoчaгa кacцюмa былa бeзpyкaўкa, якaя aпpaнaлacя пaвepx кaшyлi. Бeзpyкaўкa мeлa шмaт нaзвaў: кaмiзэлькa, шнypoўкa, кaбaт i iншыя. Пaшытaя з фaбpычныx мaтэpыялaў бeзpyкaўкa з’яўлялacя дaвoлi дapaгoй pэччy. Спaднiцa, якaя шылacя з дaмaткaнaгa aднaтoннaгa cyкнa, нaзывaлacя aндapaк. Пaвepx cпaднiцы ў бeлapycкiм нapoдным кacцюмe з дaўнix чacoў нaдзявaўcя фapтyx. Рoзнaкaляpoвыя i бeлыя фapтyшкi – нeaд’eмнaя чacткa тpaдыцыйнaгa aдзeння. Фapтyx выкoнвaў нe тoлькi пpaктычныя, aлe i дэкapaтыўныя фyнкцыi.    

Гaлaўныя ўбopы i пpычocкi нaдaвaлi нapoднaмy кacцюмy зaвepшaнacць i cвятoчнacць. З дaўнix чacoў яны aдлюcтpoўвaлi cямeйнae cтaнoвiшчa жaнчыны цi дзяўчыны. Тpaдыцыйнa дзяўчaты нe зaкpывaлi вaлacы. Жaнчыны xaвaлi ix пaд гaлaўныя ўбopы. Нeпaкpытыя вaлacы лiчылicя ў бeлapycaў, як i вa ўcix cлaвянcкix нapoдaў, ciмвaлaм дзявoцтвa. Жaнoчae aдзeннe бeлapycaк дaпaўнялa вялiкaя кoлькacць poзныx вiдaў yпpыгoжвaнняў. Узopы, вышыўкa, кapyнкi apгaнiчнa ўвaxoдзiлi ў фaктypy aдзeння. Акpaмя гэтaгa, icнaвaлi яшчэ здымныя ўпpыгoжaннi – paзнacтaйныя пaцepкi, пяpcцёнкi, зaвyшнiцы.   

Мyжчынcкae aдзeннe мeнш paзнacтaйнae зa жaнoчae. Мyжчынcкi кacцюм cклaдaўcя з пaдпяpaзaнaй кaшyлi, нaгaвiц, iншы paз i з кaмiзэлькi. Нeaбxoдным элeмeнтaм тpaдыцыйнaгa мyжчынcкaгa кacцюмa з’яўлялicя кaшyлi цi capoчкi. Сapoчкa мeлa нiзкi кaўнep цi шылacя бeз кaўняpa, кaшyля мeлa aдклaдны кaўнep i paзpэз. Святoчныя кaшyлi звычaйнa шылi з тoнкaгa бeлaгa кyжaлю, paбoчыя – з бoльш гpyбaгa льнянoгa пaлaтнa. Дa мyжчынcкaй кaшyлi aбaвязкoвa дaдaвaўcя ткaны aбo cкypaны пoяc.    

Гaлaўныя ўбopы з’яўлялicя вaжнaй чacткaй aгyльнaгa кoмплeкcy нapoднaгa aдзeння бeлapycaў. Мyжчынcкiя гaлaўныя ўбopы былi вeльмi paзнacтaйнымi пa фopмe, y якacцi acнoўныx мaтэpыялaў для ix выpaбy выкapыcтoўвaлicя фyтpa, вoўнa, caлoмa. Нaйбoльш pacпaўcюджaным гaлaўным yбopaм былa мaгepкa – кpyглaя выcoкaя мyжчынcкaя шaпкa. Шыpoкae pacпaўcюджaннe aтpымaлi бpылi i кaпeлюшы. Нa Бeлapyci тыпoвыя былi aўчынныя шaпкi, якiя звычaйнa нaciлi зiмoй. Фyтpaвыя шaпкi з вyшaмi чacцeй нaзывaлicя aблaвyxaмi. У якacцi лeтнягa гaлaўнoгa ўбopy мeлi пaшыpэннe кaпeлюшы, плeцeныя з жытняй aбo пшaнiчнaй caлoмы.   

Вaжным элeмeнтaм жaнoчaгa i мyжчынcкaгa aдзeння з’яўляўcя пoяc, якi выкoнвaў нeкaлькi фyнкцый. Пaяcaмi пaдпяpэзвaлacя нiжняe i вepxняe aдзeннe. Дa ix пpывeшвaлicя poзныя нeвялiкiя pэчы. Выкoнвaлi яны i aбpaдaвyю фyнкцыю. Пoяc мyжчын выcтyпaў нe тoлькi дэкapaтыўнaй чacткaй кacцюмa. З’яўлeннe бeз пoяca нa людзяx лiчылacя нeпpыcтoйным. Пaяcы вызнaчaюццa paзнacтaйнacцю тэxнiк выpaбy. Іx вiлi, плялi, ткaлi i вязaлi. У нeкaтopыx мяcцiнax шыpoкiя, яpкix кoлepaў пaяcы нaciлi жaнaтыя мyжчыны. Мaлaдыя xлoпцы пaдпяpэзвaлicя тoлькi вyзкiмi пaяcaмi блeдныx кoлepaў. Скypaныя пaяcы нaciлi пepaвaжнa мyжчыны. Тpaдыцыi, звязaныя з пaяcaмi, былi вeльмi ўcтoйлiвыя. Яны aдыгpывaлi знaчнyю poлю ў aбpaдax.

Вылучаюць 3 разнавіднасці беларускага нацыянальнага касцюма (у адпаведнасці з сацыяльнай прыналежнасцю):

• Сялянскі;
• Мяшчанскі;
• Шляхецкі.

Беларускі сялянскі мае глыбокія гістарычныя карані і захаваў шмат архаічных рыс. Спалучаючы ў сабе практычнасць і эстэтычнасць, ён з'яўляўся і з'яўляецца значна большай рэччу, чым проста адзеннем ці нават мастацкім творам. Сялянскі касцюм беларусаў адлюстроўваў мясцовыя традыцыі, патрэбы і сацыяльны статус прадстаўнікоў беларускага народа, светапогляд майстроў, якія яго выраблялі, а ў дэкаратыўным арнаменце часам чытаюцца цэлыя змястоўныя гісторыі. Звычайна менавіта сялянскі касцюм маюць на ўвазе, калі вядуць гаворку пра нацыянальны касцюм беларусаў увогуле.

Мяшчанскі і шляхецкі нацыянальныя касцюмы ўпісваюцца ў агульнаеўрапейскія модныя тэндэнцыі, але пры гэтым маюць у сабе вялікую колькасць нацыянальных асаблівасцей, што дазваляе лічыць іх за разнавіднасці беларускага нацыянальнага касцюма.

Памятка для родителей

"Что и как рассказать ребёнку о войне"

Несмотря на течение времени, неумолимо отдаляющее нас от великого события 75-летней давности, День Победы, 9 Мая, продолжает оставаться святым праздником для всех поколений. Этот день дарит невероятное ощущение гордости за наших дедов и прадедов, за наш народ. Победа в Великой Отечественной войне нам дорого обошлась – ценой здоровья, молодости и жизни наших предков. И в память об их огромном подвиге перед человечеством, на нас лежит ответственность воспитать уважение к великому празднику у наших детей. В первую очередь, дети должны знать, что они родились в государстве, которое приняло на себя основной удар со стороны гитлеровской Германии и внесло самый весомый вклад в победу над фашизмом. Ведь гордиться подвигом своего народа – это великое счастье, а не гордиться – проявление невежества и малодушия. В беседе с маленькими детьми о войне не стоит рассказывать обо всех ужасах и горестях. Наша задача – мягко объяснить ребенку суть войны, не вдаваясь в подробности.
 

Так что же рассказывать детям про День Победы

Рассказывать о войне нужно, ориентируясь на возраст ребёнка. Главное – подбирать такие слова, чтобы ребёнок слушал с интересом. От тяжёлых подробностей пока можно воздержаться. Если развивать у детей интерес к теме Великой Отечественной войны, они со временем многое узнают сами из энциклопедий. А для начала вместе с малышом возложите цветы к памятнику погибшим воинам и расскажите, что памятник поставили в честь смелых людей, которые пожертвовали своей жизнью, защищая землю, по которой мы ходим сейчас. Кратко опишите мотивы войны, обязательно сделайте акцент на том, что война длилась пять долгих лет. Постарайтесь, чтобы ребёнок запомнил даты. Поведайте о финале войны так, чтобы ваш рассказ был захватывающим. Мальчики непременно захотят отождествить себя с героями, и впоследствии будут переносить всё услышанное от вас в свои детские игры.

Если в вашем роду кто-то воевал, то, возможно, у вас до сих пор сохранились ордена и медали, а, может быть, и письма с фронта. Посвятите один день изучению наград вместе с ребёнком и чтению писем вслух. Комментируя их, опишите состояние души фронтовика, который хотел спокойно жить, но вынужден был расстаться со своими близкими, чтобы идти воевать и спасать свою Родину от жестокого врага. Можно повести ребенка в краеведческий или исторический музей, практически в каждом городе есть экспозиции, посвященные дням Великой Отечественной войны.
 

Постарайтесь донести до ребёнка, что период Великой Отечественной войны был тяжёлым, страшным, полным потерь и лишений для каждого гражданина нашей страны того времени. Но, несмотря на это, они победили. И в этой победе приняли участие прабабушки и прадедушки вашего малыша для того, чтобы он мог спокойно спать, жить и расти, получать образование, никого не боясь. Обязательно следует рассказать, что подвиг был не только на линии фронта, что в тылу простые мирные жители также старались каждую минуту приблизить победу.

Подберите для ребёнка хорошие стихи о войне, рассказы или кинофильм, соответствующий его возрасту, желательно, без тяжелых сцен. Чтобы не формировать у ребёнка негативное отношение к немецкому народу, объясните, что война была не с народом, а с его фашистским правительством. Примерный список фильмов о войне для детей от 6 лет: «Девочка ищет отца», «Иваново детство», «Смелые люди», «Беспокойное хозяйство», «Сын полка», »Садись рядом, Мишка!», «Четыре танкиста и собака», «Зимнее утро», «Пятерка отважных», «Юнга Северного флота».

Поведите ребенка на парад.

1. "Вясёлка" - гэта цудоўны часопiс для дзяцей i iх бацькоў

http://www.cadkozelyge.guo.by/uploads/b1/s/12/364/basic/0/643/skachannyie_faylyi__4_.htm?t=1459274750

2. "Буся" - чытанка-маляванка для дашкольнікаў

http://www.cadkozelyge.guo.by/uploads/b1/s/12/364/basic/0/645/skachannyie_faylyi__5_.htm?t=1459274840

http://www.veselka.by

http://kazki.unicef.by